منصوری پس از مدتی تمرکز بر تیونینگ خودروهای رولزرویس و مرسدسبنز G کلاس، این بار توجه خود را به نسل جدید ب ام و M5 معطوف کرده است. این سدان اسپرت که با کد G90 شناخته میشود، در ابتدا به دلیل وزن بالایش مورد انتقاد قرار گرفت، اما تجربه رانندگی با آن نشان داد که با وجود وزن زیاد، عملکردی در حد یک سوپرسدان واقعی دارد. حالا منصوری با بازنگری در طراحی و افزایش توان فنی، چهرهای جسورانهتر و قدرتی چشمگیرتر به این خودرو داده است.
تغییرات ظاهری این خودرو نسبت به دیگر پروژههای منصوری، کمتر افراطی به نظر میرسد، اما همچنان نمیتوان آن را خودرویی کمجلوه دانست. استفاده گسترده از فیبرکربن در بخشهای مختلف بدنه، جلوهای اسپرت و تهاجمی به خودرو بخشیده است. قاب پایینی جلوپنجره و اسپلیتر بزرگ جلو از فیبرکربن ساخته شدهاند تا نمای جلویی ظاهری تند و خشنتر داشته باشد. بیشترین تغییر در قسمت کاپوت انجام شده، جایی که منصوری چند دریچه فیبرکربنی بزرگ را در بخش مرکزی اضافه کرده و رنگ بقیه قسمت را هماهنگ با بدنه حفظ کرده است.
در کنارهها نیز تغییرات ادامه دارد. آینههای جانبی با پوشش فیبرکربن، رکابهای جدید و تزئینات فیبرکربنی در اطراف خم خاص ستون C که به عنوان امضای طراحی بیامو شناخته میشود، به خودرو اضافه شدهاند. رینگهای ۲۲ اینچی جدید نیز در چرخها جای گرفتهاند و با پر کردن فضای گلگیرها، تناسب بصری بهتری ایجاد کردهاند و در عین حال به قدرت بالای خودرو اشاره دارند.
در بخش عقب، بحثبرانگیزترین تغییر به سیستم اگزوز مربوط میشود. منصوری با الهام از طراحی هوندا سیویک تایپ R، سه خروجی اگزوز را در مرکز سپر عقب قرار داده است. هرچند محل اگزوزهای چهارتایی استاندارد M5 طراحی اصیلتری داشت، اما این ترکیب جدید در مقایسه با نمونه اگزوز M Performance برای مدلهای M3 و M4 هماهنگتر و چشمنوازتر به نظر میرسد.
کابین نیز مطابق سنت همیشگی منصوری دستخوش تغییرات گسترده شده است. صندلیها و بخشی از رودریها با چرم آبی روشن روکش شدهاند و تضاد قابل توجهی با سطوح وسیع چرم مشکی در دیگر قسمتهای کابین ایجاد کردهاند. طراحی داخلی با وجود رنگهای جسورانه، نسبت به سایر پروژههای پرزرقوبرق منصوری، متعادلتر است و جلوهای اسپرت و خاص دارد.
در بخش فنی نیز افزایش قدرت چشمگیری دیده میشود. ب ام و M5 در نسخه استاندارد خود از موتور ۸ سیلندر ۴.۴ لیتری توئین توربوی هیبریدی بهره میبرد که توان آن به ۷۱۷ اسب بخار و گشتاورش به ۱۰۰۰ نیوتنمتر میرسد. اما منصوری با ارتقای نرمافزاری و مکانیکی، این ارقام را به ۸۳۸ اسب بخار قدرت و ۱۱۵۰ نیوتنمتر گشتاور افزایش داده است.
با وجود اینکه M5 در نسخه اصلی نیز از نظر شتاب و عملکرد کمبودی نداشت، تقویت انجامشده توسط منصوری باعث شده این سدان اسپرت بیش از پیش به فلسفه این شرکت نزدیک شود؛ فلسفهای که بر پایه این باور استوار است که در دنیای خودروهای پرفورمنس، هیچگاه قدرت زیاد، کافی نیست.
نظر شما چیست؟