جایگزین کردن موتورهای احتراق داخلی سنتی در خودروهای کلاسیک با پیشرانههای الکتریکی نرم و قابل اعتماد، آنچنان ساده نیست که به نظر میرسد. مشکل نه در امکانپذیر بودن این کار است و نه در فقدان فناوری؛ زیرا شرکتهای بسیاری پیشرانههای الکتریکی آماده برای خودروهای کلاسیک از مدلهای دِلورین تا لندرورهای قدیمی ارائه میدهند. مسئله اصلی این است که آیا واقعاً باید چنین کاری انجام شود. برای مثال، آیا کسی مایل است یک فراری تستاروسا یا لامبورگینی دیابلو کلاسیک را بدون شنیدن صدای غرش موتور ۱۲ سیلندر هنگام فشردن پدال گاز براند؟ پاسخ منفی است و ما نیز چنین نظری داریم.
با این حال، در برخی خودروهای کلاسیک، موتور احتراق داخلی تنها وسیلهای برای رسیدن به هدف است و نه عامل تعریفکننده خودرو و صرفاً انرژی لازم برای حرکت خودرو را فراهم میکند؛ اما ویژگیهای اصلی و شخصیت خودرو را شکل نمیدهد. نمونهای از این رویکرد، موتور V8 مدل L410 با سوپاپهای بالا است که در نسخههای سدان، کوپه و کروک رولزرویس سیلور شدو تولید بین سالهای ۱۹۶۵ تا ۱۹۸۰ به کار رفته بود.
این موتور که در دهه ۱۹۵۰ طراحی شد و به دلیل قطر سیلندر ۴.۱ اینچیاش L410 نام گرفت و برای بیش از ۶۰ سال تولید شد. نسخه نهایی این موتور، مجهز به دو توربوشارژر توانست ۵۳۰ اسب بخار قدرت و ۱۱۰۰ نیوتونمتر گشتاور تولید کند.
متیو پیرسون، مدیرعامل شرکت Evice Technologies، توسعهدهنده پیشرانههای الکتریکی در گیلدفورد جنوب لندن، در این زمینه میگوید: «قرار نبود موتور برجستهترین بخش خودرو باشد، بلکه باید در پسزمینه حضور میداشت».
اکنون شرکت Evice Technologies برند Halcyon را راهاندازی کرده است که قصد دارد ۶۰ دستگاه رولزرویس سیلور شدو بازسازیشده مجهز به پیشرانه الکتریکی ۵۰۰ اسب بخاری و ۸۰۰ ولتی طراحی خود را تولید کند. از آغاز طراحی خودروهای رولزرویس، هنری رویس خواستار حرکت خودروها بدون هیچگونه نیروی مکانیکی آشکار زیر کاپوت بود و پیشرانههای الکتریکی دقیقاً همان ویژگی را ارائه میدهند. پیرسون در این باره میگوید: «این ۵۰۰ اسب بخار نرمترین قدرتی است که میتوان تصور کرد و کاملاً بیصداست. ما معتقدیم اگر طراحان سیلور شدو به این فناوری دسترسی داشتند، همین را میخواستند».
پیشرانه Halcyon Silver Shadow که طی دو سال گذشته توسعه یافته است، شامل یک موتور نصبشده در محور عقب و باتریهایی در جلو و عقب خودرو است. این پیشرانه که توسط نرمافزار داخلی Evice کنترل میشود، وزنی مشابه موتور احتراق داخلی و گیربکس اصلی دارد و توزیع وزن جلو به عقب خودرو تغییر نکرده است. رانندگان میتوانند بین سه حالت رانندگی انتخاب کنند، که هر یک علاوه بر تغییر نرخ جذب شوک سیستم تعلیق تطبیقی، میزان ترمز احیاکننده هنگام برداشتن پا از پدال را نیز تنظیم میکند. نرمافزار Evice همچنین پروتکلهای شارژ AC و DC سیستم ۸۰۰ ولتی و مدیریت حرارتی فعال باتریها را کنترل میکند تا در دمای بهینه عملکرد داشته باشند. مشتریان میتوانند بین بسته باتری با برد اعلامشده ۴۰۲ کیلومتر و نسخه دیگر تا ۴۸۳ کیلومتر انتخاب کنند.
قیمت پایه خودرو حدود ۵۷۰ هزار دلار است. تعداد ۶۰ دستگاه به مناسبت شصتمین سالگرد معرفی سیلور شدو انتخاب شده و هیچ دو خودرو مشابه هم نخواهند بود. هر خودرو حدود ۱۲ ماه برای ساخت دستساز زمان میبرد و بیش از ۲۰۰۰ ساعت صرف بازسازی بدنه میشود. تغییرات ظریف در ظاهر شامل سپرهای عقب بازطراحیشده است که ظاهر کلی مشابه اصلی حفظ شده است.
داخل خودرو کاملاً جدید است و به شکلی هنرمندانه مواد و فناوریهای مدرن با فرمهایی که از یک خودروی دهه ۱۹۶۰ انتظار میرود، ترکیب شده است. صفحه نمایش اطلاعات و سرگرمی که در زیر داشبورد قرار دارد، از Apple CarPlay و Android Auto پشتیبانی میکند و میتواند به صورت مخفی جمع شود. سایر امکانات مدرن شامل کروز کنترل، دوربین دنده عقب، تهویه مطبوع و صندلیهای جلو برقی با گرمکن و سردکن است.
نظر شما چیست؟