بوگاتی توربیلون مجموعه‌ای از نوآوری‌های فنی چشمگیر را در خود جای داده است که هر یک می‌تواند استانداردهای طراحی خودروهای سوپرلوکس را جابه‌جا کند. از جمله این نوآوری‌ها می‌توان به فرمانی اشاره کرد که به دور یک مرکز ثابت می‌چرخد، مجموعه نشانگرهای ساخته شده از تیتانیوم، قطعات سیستم تعلیق تولید شده به روش چاپ سه‌بعدی و دیفیوزر عقب عظیمی که علاوه بر نقش آیرودینامیکی، بخشی از ساختار ایمنی تصادف خودرو را نیز تشکیل می‌دهد. نکته قابل توجه دیگر، سیستم صوتی این خودرو است که برخلاف معمول از بلندگوهای سنتی استفاده نمی‌کند.
مجله تاپ گیر اخیرا بازدیدی از مقر جدید شرکت ریماک در کرواسی داشته است. در این محل توسعه بوگاتی توربیلون زیر نظر شرکت Bugatti Rimac انجام می‌شود. مدیرعامل این شرکت در جریان این بازدید نوآوری‌های متعدد توربیلون و ریماک نورا را تشریح کرد و تاکید ویژه‌ای بر سیستم صوتی توربیلون داشت. او توضیح داد که این سیستم به جای بلندگوهای معمولی از المان‌های پیزوالکتریک استفاده می‌کند که شاسی فیبرکربنی خودرو را به ارتعاش درمی‌آورند و عملا کل شاسی توربیلون به یک بلندگوی واحد تبدیل می‌شود.
مقایسه این روش با سیستم‌های صوتی متداول نشان می‌دهد که تفاوت بنیادی در مکانیزم تولید صدا وجود دارد. در بلندگوهای معمولی، یک آهنربا با دریافت سیگنال الکتریکی باعث حرکت رفت و برگشتی سیم‌پیچ صوتی متصل به یک دیافراگم می‌شود. این دیافراگم که معمولا به شکل مخروطی از جنس کاغذ یا فلز ساخته می‌شود با ارتعاش خود صدا را تقویت می‌کند. اگرچه این فناوری عملکرد بسیار موثری دارد اما وزن آهنرباهای مورد استفاده نسبتا زیاد است.
بلندگوی پیزوالکتریک به جای آهنربا از یک کریستال کوچک مانند کوارتز استفاده می‌کند. با اعمال سیگنال الکتریکی به این کریستال، دیافراگمی که معمولا یک قطعه فلزی تخت کوچک است به ارتعاش درمی‌آید و صدا تولید می‌کند. برخی بلندگوهای رده بالای خانگی از این فناوری استفاده می‌کنند اما اغلب نمونه‌های پیزوالکتریک صرفا به شکل زنگ ساعت‌های کوارتز قدیمی به کار می‌روند.
در بوگاتی توربیلون، دیافراگم همان شاسی فیبرکربنی خودرو است. ترنسدیوسرهای پیزوالکتریک مستقیما لرزش را به این شاسی منتقل می‌کنند. مدیر ریماک در جریان بازدید تاپ گیر، ساب‌ووفر توربیلون را نشان داد که یک المان پیزوالکتریک نصب شده بر سقف خودرو است. این قطعه فلزی بسیار کوچکتر و سبک‌تر از هر بلندگوی معمولی است.
ریماک اعلام کرد که کیفیت صدای این خودرو نسبت به بوگاتی شیرون در سطحی کاملا متفاوت قرار دارد و علاوه بر افزایش کیفیت صدا، کاهش وزن و صرفه‌جویی در فضا نیز حاصل شده است.
گرچه توربیلون نخستین نمونه شناخته‌شده‌ای است که از ترنسدیوسرهای پیزوالکتریک برای تبدیل شاسی فیبرکربن به یک بلندگو استفاده می‌کند، اما ایده بهره‌گیری از ساختار بدنه برای تولید صدا پیش از این نیز در صنعت خودرو به کار رفته است. در سال 2013 مرسدس بنز سامانه‌ای به نام Front Bass را در مدل SL معرفی کرد که جلوی خودرو را به جعبه بلندگو تبدیل می‌کرد. البته در آن فناوری از بلندگوهای الکترومغناطیسی استفاده می‌شد و ساختار خودرو فقط برای ارتقای کیفیت صدای آنها به کار گرفته می‌شد.
هرچند این فناوری نوآورانه و تحسین‌برانگیز است اما با وجود یک موتور V16 تنفس طبیعی که درست پشت کابین قرار گرفته، این پرسش پیش می‌آید که آیا راننده یا سرنشین واقعا به چنین سیستم صوتی پیشرفته‌ای نیاز خواهند داشت یا خیر.
نظر شما چیست؟